شناسنامه دهكده زيارتي و سياحتي تكيه ناوه :

موقيعت كشوري: استان البر ز  ـ‌ شهرستان طالقان‌ـ پايين طالقان (ضلع جنوبي خاوري ).
موقيت جغرافيايي: ضلع غربي جلگه طالقان وجنوب رود خانه شاهرود دررشته كوه البرز جنوبي و ارتفاع آن  حدود 1850 متر از سطح درياست. طول و عرض جغرافيايي26درجه 13دقيقه عرض شمالي و 50 درجه 49 دقيقه طول شرقي. بلند ترين ارتفاع آن قله نواكوه حدود 3850متراز سطح درياست.

مسافت آن: درفاصله 135 كيلومتري تهران ـ95 كيلومتري كرج ـ15كيلومتري شهرك.

قدمت تاريخي : دوران قبل از اسلام حدود 1450 سال پيش.

مساحت آن:  حدود 25/32 كيلومتر مربع.

آب وهوا : سرد و كوهستاني، ميزان بارش سالانه حدود ۴82ميليمتر
و دما سالانه حداقل:15- درجه در شب و 4- درجه در روز  و حداكثر  37 درجه در روز و 29 درجه در شب .

جمعيت ساكن: حدود 50 خانوار
جمعيت شناور:  حدود 2600 نفر با تردد زائرین
نام محلي :  نووه تكّي
زبان: تاتي
دين ومذهب : اسلام وشيعه
گلگشت و ديدنيها: امامزاده ابراهيم (ع)،  چنار دار (پير چنار)، اووس دار(چهل دختران)، آبشار فصلي دربند دره ،كوه وچشمه الرويا، پس چشمه، غار سياه بند (محل اتراق كوهنوردان).

 

                                           از دیواره سد تا تکیه ناوه  3 کیلومتر ...

 

نقدي بر مساكن روستا :

 

     تصوير:خانه قديمي           تصوير : خانه ميان گذر                تصوير : خانه امروزي

واحدهای مسکونی خانواده‌های سنتی روستایی از یک سو تحت تاثیر اقلیم و شرایط محیط طبیعی است و از سوی دیگر با الگوی معیشت خانواده‌ها ارتباط دارد. بطور عمده خانواده‌های روستایی در ساختن مسکن از امکانات محیط پیرامون خود و مواد و مصالحی که طبیعت در اختیار آنان قرار می‌دهد، استفاده می‌کنند. به عنوان مثال روستائیان دهکده‌های جنگلی در ساختن خانه‌هابیشتر چوب بکار می‌برند؛ دیوارها ، کف و سقف اتاق چوبی است، اما در روستاهای مناطق کوهستانی سنگ و گل مصالح عمده ساختمان‌های سنتی را تشکیل می‌دهد .

 

                                              تقابل مسکن قدیم با جدید

در طالقان  واحدهای مسکونی قدیمی ‌عمدتاً گلی ، پوشش سقف خانه‌ها تیرچوبی و کاه گلی است و دیوارها تا کمر از سنگ و باقی با گل چینه وخشت عريض بود.براي جلوگيري از سرماي شديد زمستان  ضخامت ديوار هاي مسكوني   به نيم متر هم ميرسيد. در خانه‌های نوساز امروزه به آن ويلا مي كويند آجر و بعضاً تیرآهن و بتن و سقف شيرواني به کار رفته است. در گذشته مسکن‌های روستایی طالقان  برخلاف مسکن‌های شهری تنها محل سکونت و استراحت خانواده نبود، بلکه به اقتضای نوع کارکرد اقتصادی خانواده ، مرکز نگاهداری و پرورش دام و طیور ، تولید فراورده‌های دامی‌ ، محل کارگاه صنایع دستی و نیز نگاهداری وسایل تولید و محصولات کشاورزی نيز بوده است. تقسیمات داخلی ساختمانها تا حد زیادی متأثر از نحوه معیشت خانواده‌ها ست.نقشه مساکن‌ روستایی طالقان بيشترشامل: درب ورودي ، ايوان ، بالا خانه ،  زمستان خانه كه بيشتر كرسي را در آن بنا ميكردند ،پخت وپز را هم در ايوان انجام مي دادند. و سقف ها از گل بام بود و دريچه اي هم در سقف (درجي ) وجود داشت كه براي تهويه هوا  استفاده مي شد.

 

مسکن قدیمی: مرحوم علیرضا شیخ حسنی

به علت بارندگی شدید و مداوم در فصول سرد سال  ، خشک کردن علوفه در فضايی از بام كه آن نيزبوسيله برزنت يا شيرواني پوشيده شده بودو به آن( كوپا ) گفته مي شود ،برای نگهداری علوفه  محل مناسبی بود . آنها كوپا را در بام خانه انبار می‌كردند، تا هم از باران محفوظ بماند و هم در اثر حرارت اتاق که غالباً دارای بخاری یا اجاق  است که در آن هم به منظور گرم نگهداشتن اتاق و هم درمواقع پخت و پز، آتش می‌افروزند به تدریج خشک ‌شود و نپوسد. همچنین در بام برخی طویله‌ها ، کاه ، علوفه و خوراک دام‌ها و چهارپایان را نگهداری می‌كردند.

 

کـــــــــــــــــــــوپــــا

در برخی از خانه‌های قدیمی‌، زیر اتاق ِنشیمن طویله‌ای وجود داشت که دام‌ها و چهارپایان به هنگام زمستان براي اينكه از سرما محفوظ بمانند كه به آن ( زاغه) ميگويند در آنجا نگاهداری می‌شدند. در گذشته به علت وجود نا امنی‌هایی که در روستاها وجود داشت، با نگاهداری دام‌ها و چهارپایان در ‌این محل ازگزند گرگ و ... محفوظ می‌ماندند.

 

تصویر : منگیل کمر ( حصار سنگی در  بالای روستا) ؛کله  شیرسنگی در مرکز منگیل کمر

 سه نوع اصطبل در جوار منازل قديمي  روستا  وجود داشت :

1- زاغه :دام  در زمستان براي اينكه از سرما محفوظ بمانند آنجا نگهداري مي شدند.

2- طويله : بيشتر براي گاو و ستوران و ماكيان  در تمام طول سال آنجا نگهداري مي شدند.

3- مال حياط : دام  در فصول نيمه اول سال در حصارهاي چوبي يا گلي در محوطه باز نگهداري  مي شدند. به عبارتي اصطبل تابستاني دام بود.

امروزه بسیاری بر این باورند که دنیا در آستانه‌ قرن بیست و یکم متحول شده است و عصرانقلاب ارتباطات، ویژگی‌های بسیار متفاوتی با گذشته دارد؛ و چنين مي پندارند كه انسان تغییر ماهیت داده است و دیگر انسان دیروز نیست؛ اما همين انساني كه با همه وجودش تكنولوژي را ستايش مي كند با دیدن دستاوردهای معماري ومجسمه سازي گذشتگان (اهرام مصر، شاهکارهای دوره‌ صفویه در اصفهان و ...) شگفت‌زده می‌شود. اين مهم نشان از آن دارد كه معماری در حبس زمان و مکان نيست.

 

 

 توسعه مساکن  از طرح هادی روستا: 

( آندستی باغ و خرمن زمینان ، طی دشت، همنده و همنده نو)

 

 

مزارع(آبی زار):چاکور ، رجه سر ، کنگرجئران ،کل باغه نان ، اسپییکله

مراتع(دیمی زار):دشتک ، مله ملک ،اوسکله ،کوکین ،قمیش چاک، همنده ، میته چال،تی دشت ، کله باغه نان، غازی چال،ایتل چال

کوه ها:

ارتفاع بالا:(از غرب به شرق)

هفت خانی، نواکوه (معدن سنگ گرانیت) ، دو برار ، الرویا

ارتفاع پایین:(از غرب به شرق)

جوز دئر(معدن ذغال سنگ)،  غلامحسین کمر ،سیاهبندجیرو جوئر  ،اوسکله ،ورای کش ،  سیاه ونجارگان، آو قحطی،

رودخانه ها:شاهرود  ، دربنددره

دره ها:دربنددره ، آلاسودره ، آلبالودرهو نویی دره و پسی دره ،پاشورا درهچشمهها: الرویا ،سیاه بند ،پرچشمه ، ‌‌‌بند کیندره (آب معدنی چهل دختران) ،شریباغ ، پسی دره ،خضر چشمه ،چالهچشمه

محله ها: چغور مله ،جوئر مله ،جیرمله،آندستی باغ،همنده و هنمده

 

همسایگان:

سد:

 موچان:

لهران:

 عالیسر:

 

شهراسر:

 

 کش و کشرود:

محل قديم روستا : ده بن كله باغانان ( كِل= درختچه )بعبارتی سمت انگورباغان .بعدها بواسطه امامزاده به محل فعلي منتقل يافت .

 

عکس از:  مسعود علیشیری ( در ضلع  جنوبی از بالای منگیل کمر ) خرداد

                                            

                                                                                   تصوير :  تكيه ناوه  سال ۱۳۵۸

  

وجه تسمیه:

تکیه ناوه : { Tekieh Naveh } ( تکیه + ناوه ) تكيه بمعني محل تعز يه و عزاداري و ناوه بمعني شكاف بين خرماو گندم و يا بعبارتي دره سرسبز معني ميدهد . تکیه بمعنی پشت خود رابه چیزی نهادن؛محل وسیع برای روضه خوانی وعزاداری (فرهنگ معين). ناوه-ا(و)ظرف چوبی حمل گل    (فرهنگ )عمید.
ناوه= تشت چوبین(برهان قاطع). میان دانه گندم و هسته خرما(ناظم الطبا).شكاف و دره سرسبز(غياث اللغات)/بدن مكتسبي را گويندكه قالب روح باشد(مويد)و(فرهنگ دهخدا(

      

تکیه چیست؟

 از قرن هشتم، ساخت مراکزی برای اسکان و پذیرایی از  فقیران و همین‌طور جمع‌شدن صوفیان و دراویش باب شد که به آنها تکیه می‌گفتند.

اهمیت تکایا در بعضی روستاها باعث شد که حتی نام روستا با تکیه شروع شود؛ نمونه اش تکیه ناوه .

 

 

         

       روستای تکیه ناوه  :               " بستر فرهنگ ، هــــنـــــر ، ورزش  "   

زادگاه دانشمند بزرگ قرن چهارم دوره عضدالدوله و مشیر الدوله صاحب بن عباد طالقانی 

زادگاه  استاد بلامنازع خط نسعلیق و صاحب سبک قرن چهارده  غلامحسین امیر خانی

زادگاه   اولین شهید خلبان جنگ تحمیلی   سرتیپ فیروز شیخ حسنی      

 زادگاه  ۹شهید گلگون کفن ۸سال دفاع مقدس      

اولین روستا ی طالقان که  ماهنامه ( نشریه داخلی فردای بهتر ) داشته است.   

و داشتن کتابخانه عمومی روستایی  با بیش از ۳۰۰۰ جلد کتب مختلف .    

کانون فرهنگی و هنری المهدی با مجوز از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز   

                         

     

              

      امام زاده ابراهیم ع:

 

آن حضرت از نوادگان حضرت ابوالفضل العباس (ع) است.بقعه ایشان در محوطه ای در منطقه سرسبز و مشجر و البته کوهستانی در روستای تکیه ناوه طالقان در فاصله ۹5 کیلومتری شهرستان کرج واقع شده است . قدمت بقعه به عصر صفویه باز می گردد .این بقعه دارای ضریحی چوبی مربوط به 200 سال قبل بوده که یک ضریح فلزی نیز به آن ضمیه شده است .بنای امامزاده دارای گنبدی مخروطی شکل بود  و ازسال ۱۳۸۰ الی ۱۳۸۲ مورد مرمت قرار گرفته و بصورت گنبد طلایی شده  است  (   بانی این کار خیر   حاج فرج ا... علیشیری میباشد) و فاقد گلدسته می باشد.پوشش داخلی گنبد سفید کاری و ازاره آن از سنگ است .در این بقعه زائر سرایی جهت رفاه زائرین احداث شده است.در قسمت بالاي بقعه آشپز خانه و ضلع غربي  آن سرويس هاي بهداشتي وحمام  قرار دارد . آبدار خانه هم در جوار حياط امامزاده  پذيراي مراسم هاي مذهبي ،نذري وزائرین عزيز  مي باشد. در كنار آستان مبارك ابراهيمعلي (ع)مسجد قديمي روستا نيز وجود داردو تصاوير گرانقدر شهداي روستا در نماي پيشين مسجد متبرك شده است كه هر روز مردم متدين و خونگرم تكيه ناوه  نماز جماعت  در آنجا بر پا مي دارند.

 

مراسم عزاداري و تعزيه از قديم الايام در اين روستا بپا بوده ، بخصوص در ماه محرم و تاسوعا و عاشوراي حسيني از قريه هاي همجوار در قالب دسته جات به آستان امامزاده  مشرف شده ودر آن شور وغوغاي خاصي را ايجاد مي نمايند. چهلم امام و چهل و هشتم (در نظر اهالي بعد از اربعين حسيني ، هشت روز بعد رحلت پيامبر اكرم (ص) مي باشدیا بعبارتی ۲۸صفر )مراسم تعزيه در حياط  امامزاده همواره برگزار گرديده است.

البته دیگر کمتر شمرخوان‌های قرمزپوش و امام‌خوان‌های سبز پوش را توی ایام محرم می‌بینیم. در گذشته ای نه‌چندان دور، تعزیه بر اساس ماهیت و پیامش جایگاه ویژه خود را پیدا کرده بود اما حالا به خاطر بی‌توجهی به ارزشها، تعزیه هم کم‌کم دارد به دست فراموشی سپرده می‌شود.

 

                                                    پلان برش  امامزاده ابراهیم ع تکیه ناوه

متولي امامزاده و موذن مسجد يك عمري مرحوم آشيخ علي اكبر شيخ حسني آن بزرگمرد  نوراني بود . و بعد از رحلت ايشان آقاي يزدان شيخ حسني عهده دار و متولي ديگر چهره نوراني  اين خطه حاج محمد شيخ حسني موذن  امامزاده و معتمد  روستا  است كه   انگار بعد از فوت مرحوم آشيخ اكبر  ، خداوند او را   براي روستا هديه كرده است .  انشا الله  طول عمري با عزت و  طو لاني به همه مردم باصفا روستا وخادمين امامزاده مزبور  عطا فرمايد.

 

                            شهدای گرانقدر روستای تکیه ناوه طالقان   

                                                 ٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫

  از دورترين روزهاي تاريخ حيات انسان، درخت همواره يكي از نشانه هاي زندگي، آفرينندگي و باروري بوده است. در ايران نيز با توجه به خشكي اين فلات، درخت جايگاهي قدسي داشته و به عنوان نماد زندگي از اهميت خاصي برخوردار بوده است; تا آن جا كه در گسترده اين سرزمين، گاه به نماد پايداري در برابر ديو بديمن خشكسالي از آن ياد مي شده است. درخت هوم در آموزه هاي ديني موبدان ساساني با دانش و خرد مترادف است و معناي آن به منزله درختي مقدس، گسترش يافته و با مفهوم درخت زندگي و معرفت كه ميراث بين النهرين براي ايرانيان بود، تركيب شده و به درخت دانش كه ميوه اش «خرد» است، تبديل شد:
    
    درخت تو گر بار دانش بگيرد / به زيرآوري چرخ نيلوفري را.    اعتقاد به درخت به عنوان نشانه اي از حيات ابدي از تمدن سومريان به بعد ديده مي شود و از آن پس درختان مقدس در مذاهب، اسطوره ها و فرهنگ عامه نمود مي يابند.     
    شايد علت آن برمي گردد به سرسبز شدن و باروري هر ساله درخت در فصل بهار كه اين انديشه را در ذهن انسان عالم اساطيري ايجاد كرد كه درخت حاوي راز جاودانگي است. به اين ترتيب، اعتقاد به «درخت زندگي»، شكل گرفت. در بين النهرين درخت زندگي تركيبي از رستني هاي گوناگوني است كه به علت طول عمر، زيبايي و سودمنديشان مقدس شمرده مي شوند; درخت زندگي كه معمولادر تصاوير و نقوش، ميان دو راهب و كاهن يا دو جانور افسانه اي قرار دارد كه نگاهبانش به شمار مي روند رمز نيروي مقدس و رازآلود محسوب مي شود

 

 

 

                تصويراز:( مهندس مصطفی امیر خانی) : درخت مقدس ابوس دار ( چهل دختران )       موقََََََََََََََََََََعیت :   در جوار منگيل كمر ضلع جنوبي روستا و در قسمت بالاي مزار بهشت ابراهيم واقع شده است.

     هر ساله دراوايل هفته اول فروردين ماه در يك شب بدون ماه گرد افشاني مي نمايد و هاله  زيبا در اطراف اين   درخت هميشه سبز (سرو(ايجاد مي گردد. قديمي ها بر اين باورند كه نيم شب چهل دختر ليلي پوتي(كوچك(فانوس بدست از دل اين درخت بيرون ميآيند وبراي زيارت  بسوي امامزاده ابراهيم{ع} حركت ميكنند.  

             
    درختان مقدس در مذاهب، اسطوره ها و فرهنگ عامه ملل مختلف به فراواني ديده مي شود. مردم درختان را نه فقط به صرف درخت بودن، بلكه به دليل اين كه خداوند به شكلي خود را در درختان ظاهر مي ساخته، مورد ستايش قرار مي دادند. رسم قرباني كردن و نذر كردن به درختان مقدس، حتي تا به امروز هم در بسياري از جوامع باقي مانده است.
    
    احترام و مقدس شمردن درخت از ديرباز در ايران مطرح بوده است و ايرانيان قديم «معتقد به فرشته مقدسي بودند به نام «اورز» كه صدمه زدن به گل و گياه، موجب ناراحتي و خشم او مي شد.»
    
    در ايران باستان بر اساس اعتقاد زرتشت امرداد امشاسپندي (فرشته اي) است كه نگهباني از گياه ها و رستني ها را به عهده دارد. در اوستا آسيب رسانيدن به درختان گناه بزرگي محسوب مي شود و زرتشت درختكاري و آباداني زمين را كرداري نيك مي دانسته است.

  

  سنگ کله انسان که در جاده سربالایی قبل از راه ورودی سوهان وجود داشت و اکنون در دریاچه طالقان نهفته شده  است

 

    

                                     منطقه گردشگري چناردار تكيه ناوه طالقان         

         چناردار در منطقه رجيي سر بسمت كلاته علي سر و بالاي كوكين در سطح ارتفاع بالايي قرار دارد

  بسيار خوش منظره و دلنواز است. اكثر اهالي بخصوص جوانتر ها اسم هاي خود را در بدنه تنومند آن درخت حكاكي كرده اند. اكثر مردم تكيه ناوه و عالي سر ، احترام خاصي به اين درخت قايل هستند و چوبهاي خشكيده آنرا آتش نمي زنند. قدمت اين درخت نزديك به ۸۰۰ سال مي رسد ، قطر هر تنه ۸ شاخه اي آن حدود ۸۲ سانت مي باشد.

چنار کهن چنان خصوصیاتی طبیعی دارد که می‌توان اعجاب مردم ساده را بر‌انگیزد. چنار عظیم‌ترین و از پر‌عمر‌ترین درختان ایران است.
چنار چنان بلند و افراشته است که از دور دست دیده می‌شود. كشاورزان طالقان چنار را شاه درختان می‌دانند. اما عظمت چنار تنها دلیل تقدس آن نیست. چنار هر ساله پوست می‌اندازد و شاخه‌های تنومند آن رنگ سبز روشنی به خود می‌گیرد. این جوان شدن هر ساله چنار نیز قداست خاصی به آن بخشیده است. زیرا حفظ قدرت جوانی یکی از شرایط لازم برای باروری است و در نتیجه، آن را مظهر برکت و نعمت بخشیدن ابدی خدایان و ارواح می‌سازد. از آنجا که مردم غالبا برای حفظ اعتقادات کهن رنگ و بویی از اعتقادات تازه به آن می‌بخشند،

 

 

               عسلك (اسل):  استخر كشاورزي در بالاي چناردار

 

 حمام قدیمی تکیه ناوه: ( نمای داخل) در حال حاضر کاملا" تخریب شده است.

 

مدرسه ۵ کلاسه قدیم:

 

مدرسه تکیه ناوه از سال ۱۳۱۹ تاسیس شد و تا سال ۱۳۶۹دایر بود این مدرسه در مقطع ابتدایی ( دبستان ) شامل ۵ کلاس و یک دفتر بود از روستا های همجوار مثل نسا سفلی ،موچان، عالی سر،خورانک و ... برای تحصیل به این روستا عزیمت می نمودند. بسیاری از کسانی که در این دبستان تحصیل نمودند افراد موفقی در عرصه علم ودانش، کسب و کار  شده اند.

ولی متاسفانه با گذشت زمان در اثر بی توجهی به آثار ارزشمند روستا رفته رفته دچار تخریب گردید و تا سال ۱۳۸۱ کاملا" از بین رفت.

 

 

 

آبشار فصلي در بند دره dar band dare :

                                           

 

اين آبشار در قسمت ورودي پايين روستاي تكيه ناوه واقع گشته است در جوار دیواره سد و بعد از واشین چال شهراسر ودر طي مسافت دره ؛كه رودي در آن جاري است ؛در انتهاي دره بكر و زيبا آبشار نمايان است.ارتفاع آبشار حدود بيست و پنج متر مي باشد.

 

رودخانه دربند دره تکیه ناوه:

 

در ميان دره ي صخره ي و عظيم مي توان صداي پر هيبت جريان رود خانه و آبشار آن را شنيد.و شاهد جانوران وحشي از جمله خوک وحشی ، شغال، روباه ،مار و افعی ، لاک پشت ، جوجه تیغی ، سنجاب ، خرگوش وپرندگان زيادي خواهيد بود.سرچشمه این آبشار نشات گرفته از منطقه شریباغ و مالیملک  است.

 

عکس: از بالای دربند دره

 

                                                                  غار سیاه بند :  

                            

 طالقان :  غار سیاه بند- نواکوه- تکیه ناوه

این غار( بزبان محلی اسکول گفته میشود ) در کمرکش ارتفاعات نوا کوه در پایین الرویا واقع شده و در جوار این غار ، چشمه پرآب و سرد وگوارایی برقرار است و  تفرج گاه کوهنوردان  و استقرار مناسبی برای چوپانان می باشد.

بلندترین کوه روستا به نام نوا کوه معروف است که از بالای آن تمام منطقه طالقان نمایان است که در بعضی مواقع از آن به عنوان  نما کوه یا نمایان کوه از آن نام برده اند.

 

مسیر راه آسفالته  اتومبیل رو روستا :

 

 با  پیمودن اتوبان تهران - کرج و ادامه مسیر به سمت قزوین - بعد از گذر از هشتگرد - بعد از خروجی آبیک و آمادگاه نیروهای زرهی قزوین با خروج از اتوبان قزوین به سمت راست بعد از عبور از پل دوم به سمت جنوبی اتوبان رفته و با گذشتن از پل اول روی اتوبان به سمت شمال در جاده باریک و آسفالته طالقان می‌رسیم ،با طی طریق مستقیم حدود 25 کیلومتر فراز و نشیب به سد طالقان و مرکز بخش آن یعنی شهر طالقان می‌رسیم . برای رسیدن به روستاهای بکر و زیبای پایین طالقان  و روستای تکیه ناوه  و آستان امامزاده ابراهیم بن عباس (ع) ... از پل روستای گلینک ( 2 کیلومتری نرسیده به شهرک ) به سمت  سد طالقان رفته و مسیر اصلی را مستقیم ادامه می‌دهیم تابه  دیواره سد رسیده و بعد از عبور روستای شهراسر راهی تکیه ناوه می شوید و یا  بعد از روستای روشنابدر به دوراهی کش رسیده و به سمت چپ بعد از عبور از داخل روستای شهرآسر  با طی یک سربالایی پر شیب به روستای زیبای تکیه ناوه می‌رسیم

.

توضیح:آسفالت جاده به همت شورای اسلامی وقت خصوصا" با تلاش مُجد آقایان حاج حسن شیخ حسنی ،امجد شیخ حسنی، دکتر حسین شیخ حسنی و....از سال ۸۶ بمدت دوسال پس از پیگیری های مکرر از مراکز مربوطه  مورد بهره برداری قرار گرفت.

 

 

 مخابرات و پست بانک روستای تکیه ناوه و عالی سر

:

مخابرات و پست  روستا از سال ۱۳۸۲به همت آقایان حاج غفارامیری، ملک محمد علیشیری ،بهنام علیشیری و مهندس مجید شیخ حسنی، زمین اهدایی آقای سیاوش کیمیا نژاد و بسیاری از خیرین و دلسوزان روستا که نامشان اگر ذکر نشده پوزش می طلبیم به مورد بهره برداری رسید .

الان در حال حاضر حدودا"تمام منازل تکیه ناوه دارای خط تلفن ثابت می باشند. و بالغ بر ۱۵۰خط تلفن اشتراک دارند . البته روستای عالی سر هنوز تلفن وارد نشده است که به زودی زود از طریق همین مرکز تقویت خواهد شد.

      

پیش شماره تلفن روستا         .... ۴۸۸   -   ۰۲۶۲ 

مسئول مخابرات وقت آقای حاج محمد شیخ حسنی می باشد. که در ساعات اداری و حتی جمعه ها آمده  پاسخگویی به مشترکین و اهالی  و زائرین محترم  می باشند.

 

 

آقای  رفعت ا... شیخ حسنی (معروف به پیرمرد)که یک عمر هیاتدار و خادم امام حسین بوده وهست و در حال حاضر فروشگاهی در روستا دارند که کلیه مایحتاج اهالی را تامین می نمایند

 

 

 

لیستی از فرهنگیان و معلمین از همولایتی هایمان را در ذیل آورده ام که نیاز به اصلاح و تکمیل کردن دارد، و می بایست چند سطری مختصراً از بیوگرافیشان و حتی الامکان عکسی در صورت صلاحدید در سایت فرهنگستان طالقان درج نمائید،

ارسالی از آقای محمد رضا شیخ حسنی                                                                   

 

 

کوچه و کوچه باغ های روستا :

 

 

   

 

 

  

نقشه توپو گرافی تکیه ناوه :

 

 

 

 

 پوشش زنان قدیم طالقان و تکیه ناوه :

 

زنان روستای تکیه ناوه معتقد به مسایل حجاب و شرعیات پایبند بوده و هستند، به هیچوجه  پوشش نامناسب نداشتند.و همیشه یار و غمخوار  همسرانشان می باشند،امروزه نوع پوشش ،عوض گردیده است اما از ارزش وعفت و وقار زن طالقانی کم نگردیده است.

به ندرت پیش آمده که زنی طلاق گرفته باشد . زنان بیشتر از مردان برای تامین هزین%D� �8�ندگی و خانواده تلاش می کردند.  اکثر زنان قبل از شروع کار روزانه یک بار به صحرا می رفتند و هیزم مورد نیاز خانه را تامین می کردند .سپس به جز خانه داری در گله داری و کشاورزی دوش به دوش مرد خانه خود کار می کردند . سفید کردن خانه ، شکستن هیزم برای تنور ، دوشیدن گاو ، جالیز کاری ، کاشتن سبزی ، ازجمله وظایف زن محسوب  می شد . اگر چه مراسم و آیین های سنتی آنان روبه انقراض است اما هنوز در گوشه و کنار دهکده  روح تعاون و همیاری دیده می شو د.

 

هر وقت میآ ییدتکیه ناوه  حتما "، همون اول کار ، به چند تا سوال باید جواب بديد:( البته در قدیم)

۱- کدامانی یا تو کیی وچه ایی؟

۲- وچه، کِی بــِـیـامی (vache key beyamay   )

۳- کِی أی همراه بــِـیامين  (   " ki Ey hamra) یا     چی همراه بیامین  ki ey  hamra   beyamain

۴- کِی راه کـَـتــيـن ، کی برسي عين

5-  شمايی همراه کیه (ki shomai hamrah  keih)

۶- تا کِی اینجه درين ؟

۷-ننه و پی یرت خجیرونِ  ، خودت خجیری ؟

۸- دماغت چاقه؟

 

           نمونه پوشش امروزي بانوان ارجمند تكيه ناوه                   :  

 

بانوان چادر را هنگام کـار کشـاورزی و در هوای سرد و هنگامی که مجبور بودنـد ساعتها به شکل خمیده کار کنند به دور کمـر می بستند. زیـرا بـستـن آن هـم از کمـردرد جلوگیری می کند و هم موجب گرم نگـه داشتـن آنان می شد همچنین از آن برای بستن کودک به پشت هنگام کار کردن استفاده می کردند.

چادر کمر، پوششی است که بانوان طالقانی آنرابه کمر می بستند . در گویش محلی" چادرشو"  گفته می شود .

روسری و سربند (لچک)، پیراهن یا جامه، جلیقه کت، قبا، دامن، شلیته، شلوار و چادر کمر از جمله بخشهای اصلی لباس محلی زنان طالقان به حساب می آمد

 

در زمان قدیم برخی افراد در حرفه های ذیل مهارت داشتند وبه عنوان شغل دوم به آن مشغول بودند:

-بافنده کرباس-لحاف دوز-مقنی -چوپان-خیاط -پالان دوز-استاکار (آهنگری و نجاری)-خشت زن-بنا-قصاب-آشپزمجالس-لوطی(نوازنده دهل و ساز)-سلمانی( دلاک)مرده شور-کدخدا-حمامی-دشتبان-معامله گر(تاجر)- پاکار

 

 

آب و هوا:

 روستای تکیه ناوه  دارای آب وهوایی سرد و معتدل کوهستانی می باشد. هوا در اکثر مواقع نظم فصلی ندارد و به همین علت نمی توان آن را به وضوح در یکی از گروه های فصلی قرار داد. زمستان های این روستا بسیار سرد و با بارش برف همراه است و دارای تابستان هایی معتدل و نیمه خشك است. میزان بارندگی در این روستا بسیار زیاد است و همین امر موجب تنوع پوشش گیاهی شده است. پوشش گیاهی ، مردم روستا را به امر کشاورزی ، زراعت و باغداری واداشته است .

 منابع طبیعی :

 استان البرز به ویژه دامنه سلسله جبال البرز دارای درختان متنوع  و پوشش گیاهی انبوهی است. روستای تکیه ناوه  نیز به علت واقع شدن در این استان و قرارگیری آن در دامنه ها وارتفاعات دارای پوشش گیاهی غنی است . از طبیعت این روستا پوشش گیاهی بی شمار و دشت هایی بی نظیر را می توان نام برد که جلوه آن نظر هر بیننده ای را جلب می کند.

از انواع درختان بارور  عبارتند از:

 سیب(سیف)،گیلاس (گیلاسک)،گوجه سبز (اِلوک)، زرد آلو (شِلانِک)،انگور،آلبالو ، گردو(جوز) ، فندق،گلابی(امرو یا همرو)،توت،زالزالک(کهری)، ازگیل(کنس)و.......     همچنین روستای تکیه ناوه به علت داشتن گیاهان زینتی و دارویی آن را معرف خاص و عام کرده است.

(گیلاسک)    gilask

 

انگور

 

           

جوز jooz

 

کهری kahri معروفترین میوه تکیه ناوه

 

    الوک    alook

 

 

قرمز سیف

 

  زردآلو (شلانک) shelanek:

ازاوایل خرداد ماه تا اواسط شهریور ماه در روستای زیبایمان میتوان برداشت زردآلو را مشاهده کرد  زردآلو های رسیده  جمع آوری شده وجهت برگه کردن به خانه آورده می شود.

 برگه کردن چیست؟

 

  دو نیم کردن زرد آلو را جهت خشک کرد ن در گویش محلی برگه گویند  .بعداز دونیم کردن زردالو آنها را روی سبدها گذاشته تا به مرور زمان خشک شده وهسته های شیرین زردالو راجمع اوری وبعداز شستن انها راشکسته همرا با نمک تف داده ودر سبد آجیلهای عید از مغز وپخته(برگه های خشک) این میوه استفاده میشود. 

در داخل هسته مغز آن قرار دارد که طعم برخی از آن شیرین و برخی دیگر تلخ است.

 همرو   hemroo

 

کِنِس   kenes  

 

توت:

 درنیمه دوم فصل بهار وباگرم شدن هواشکوفه های  درختان بومی این منطقه نیزجای خود را به میوه ها میدهند یکی ازاین درختانیکه در این موقع از فصل بهار به ثمر مینشیند درخت توت میباشد شاید به جرات بتوان گفت جاذبه درخت توت نسبت به درختان دیگر در جذب افراد به این روستا دو چندان است.

انواع توت دراین منطقه:

• توت مشهدی
• توت محلی  

 

  

                                
 

حیات وحش :

 این روستا به علت داشتن آب و هوای معتدل و سردکوهستانی و دارا بودن دشت های مرتفع و علفزارها ، دارای جانوران متنوعی می باشد که بسیاری از آن ها کمیاب یا حتی نایا ب در اکثر نقاط کشور و در بعضی موارد ، دنیا می باشد که به دلیل حمایت نکردن و گمنام ماندن بعضی از آن ها متاسفانه در حال انقراض می باشند و یا منقرض شده اند.

گونه های جانوری وحشی روستا عبارتند از :بز کوهی(کَل)، گراز(خوک )، کبک(زَرِچ)، عقاب، شاهین ، خرگوش، روباه، گرگ ، شغال ، لاک پشت(کَسو)،مار و افعی و بسیاری از پرندگان (در بخش پرندگان طالقان مراجعه کنید)و...... 

پوشش جانوری طالقان : پستانداران- خزندگان  

      

 

 البته نا گفته پیدا ست مردم تکیه ناوه انسانهای والا  و حق شناس هستند .

:: برچسب‌ها: روستای تکیه ناوه طالقان در گذر زمان ,

|

امتیاز مطلب : 17

|

تعداد امتیازدهندگان : 4

|

مجموع امتیاز : 4 |